تأثیر ماساژ درمانی بر برخی فاکتور های جسمانی و روانشناختی بیماران افسرده

چکیده هدف: اختلالات خلقی از جمله افسردگی، زندگی بسیاری از مردم جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. هدف این تحقیق مطالعه تأثیر شش هفته ماساژ درمانی بر افسردگی، انعطاف پذیری، کیفیت زندگی و سلامت عمومی زنان افسرده بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر در قالب یک تحقیق نیمه تجربی به صورت پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه کنترل و ماساژ درمانی به مدت شش هفته- هر هفته سه جلسه ی 30 دقیقه ای- انجام شد. از بین بیمارانی که به مرکز دارالشفاء فاطمیه(س) شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، تعداد 20 بیمار زن افسرده که از پرسشنامه افسردگی بک نمرات بالاتر از 18کسب نمودند، به صورت در دسترس انتخاب و براساس نمرات به دست آمده، در دو گروه ماساژ درمانی( 10بیمار با میانگین سنی61/7±2/31 ) وگروه کنترل( 10 بیمار با میانگین سنی30/5±2/27) همتا سازی شدند. در این پژوهش از پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه کیفیت زندگی ویسکانسین و پرسشنامه سلامت عمومی برای اندازه گیری متغیر های استفاده شد. همچنین برای اندازه گیری انعطاف پذیری بیماران، آزمون بشین- برس تعدیل شده بکار گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آنوا با اندازه های تکراری و در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که نمرات افسردگی، کیفیت زندگی و سلامت عمومی در پس آزمون به طور معناداری در گروه ماساژ درمانی کمتر از پیش آزمون است یعنی اعمال مداخله موجب کاهش افسردگی و افزایش سطح کیفیت زندگی و سلامت عمومی بیماران شد(05/0?p). همچنین نتایج نشان داد که میزان انعطاف پذیری عمومی بیماران گروه ماساژ درمانی در پس آزمون بیشتر از پیش آزمون شده است( 05/0?p). بحث: یافته های این پژوهش آشکار ساخت که ماساژ درمانی به مدت 6 هفته یک روش بسیار کار آمد در جهت بهبود افسردگی، انعطاف پذیری، کیفیت زندگی و سلامت عمومی زنان افسرده می باشد. بنابراین یافته های این پژوهش از تأثیر مثبت ماساژ درمانی بر بیماران افسرده حمایت می کند. کلید واژه ها: ماساژ درمانی، افسردگی، انعطاف پذیری، کیفیت زندگی، سلامت عمومی